Bielactwo nabyte jest schorzeniem dermatologicznym, za które odpowiada zanikanie naturalnego barwnika w skórze. Objawia się pojawiającymi się na ciele kredobiałymi plamami, które występują znacznie odznaczone od otoczenia. Pierwsze objawy pojawiającego się bielactwa nabytego, można zaobserwować w dzieciństwie lub wczesnej młodości. Szacuję się, że zmiany pojawiają się zazwyczaj przed 21 rokiem życia.
Czym jest bielactwo nabyte?
Bielactwo nabyte to niegroźna dla zdrowia choroba, która objawia się przez zanikanie melaniny w skórze, odpowiedzialnej za nadanie jej koloru. W sutek depigmentacji pojawiają się na różnych częściach ciała, jak również czasami włosach i tęczówce oka odbarwione, jasne plamy z wyraźnie zaznaczoną otoczką. Na bielactwo nabyte cierpi niewiele osób, a samo schorzenie uznawane jest za nieuleczalne. Chociaż nie zagraża bezpośrednio zdrowiu, często wpływa na samoocenę oraz pogorszenie się stanu psychicznego. Choroba dotyka zarówno kobiety, jak i mężczyzn a pierwsze symptomy zauważalne są już w okresie dzieciństwa lub dorastania. Najwięcej przypadków bielactwa nabytego diagnozuję się u osób młodych przed ukończeniem 21 roku życia.
Przyczyny bielactwa nabytego
Przyczyny powstawania bielactwa nabytego, ciągle są badane i nie zostały jeszcze dokładnie określone. Znaczny wpływ na występowanie ma uwarunkowanie genetyczne. Istnieje większa szansa, na pojawienie się schorzenia u osób, które posiadają w rodzinie kogoś, kto także zmaga się z bielactwem. Badania wykazują również, że nabyta utrata melanocytów dotyczy często osób, u których występują zaburzenia związane z gruczołem tarczycowym.
Kolejną przyczyną mogą być zaburzenia melanocytów, które nadmiernie wytwarzają przeciwciała, pojawiając się na tle autoimmunologicznym, gdy organizm nie rozpoznaje naturalnie występujących melanocytów. Bielactwo nabyte może występować z wieloma chorobami, m.in. zaburzeniami pracy tarczycy lub innymi chorobami endokrynologicznymi, autoimmunologicznymi, jak również z czerniakiem złośliwym.
Objawy bielactwa nabytego
Bielactwo nabyte w początkowej fazie rozwoju objawia się przede wszystkim występowaniem małych, jasnych plam zlokalizowanych na ciele. Zmiany skórne mogą mieć od kilku milimetrów do kilku centymetrów z wyraźnym odznaczeniem oraz przebarwioną skórą wokół. Wraz z rozwojem choroby, plamy powiększają się i tworzą zlane skupiska objawiające się często na grzbietach stóp, rąk, pach, twarzy, szyi, okolicach intymnych. Niekiedy dochodzi do utraty barwnika z łuski włosa. W zależności od typu występującego bielactwa nabytego zmiany mogą występować symetrycznie lub w pojedynczych miejscach. Wyróżnia się bielactwo nabyte:
- uogólnione – zmiany na całym ciele,
- ograniczone w postaci skupionej – występuje jedna lub kilka plam,
- całkowite – występuje bardzo rzadko, objawia się utratą większości pigmentu.
Leczenie
Postępowanie w przypadku wystąpienia bielactwa nabytego należy przede wszystkim skonsultować z lekarzem. Lekarz na podstawie dokładnego badania skóry określi metodę leczenia występujących zmian. Popularnymi sposobami postępowania w przypadku bielactwa jest fototerapia lub leczenie metodami chirurgicznymi.
Chorzy z bielactwem nabytym powinni ponadto chronić skórę przed oddziaływaniem promieni UV oraz używać wysokich filtrów przeciwsłonecznych. Odbarwiona skóra z brakiem barwnika jest szczególnie narażona na poparzenia słoneczne.