Zmiany skórne w postaci pieprzyków to naturalne zjawisko występujące na skórze. Pojawiające się czerwone pieprzyki, to jednak częsty powód niepokoju osób, u których występują. Jeżeli nie wykazują określonych symptomów, są zmianą całkowicie bezpieczną.
Czym są czerwone pieprzyki?
Pieprzyki przybierające barwę od bladoróżowych po ciemnoczerwone różnią się od tradycyjnych, powodem występowania. Brązowy pieprzyk powstaje bowiem w wyniku produkowania przez skórę barwnika, któremu sprzyja promieniowanie słoneczne. Czerwony pieprzyk, nie jest typową zmianą barwnikową, a za jego występowanie odpowiadają przede wszystkim uszkodzenia skóry. Nie mają zazwyczaj podłoża nowotworowego, a niepokój powinny budzić tylko dodatkowe objawy, wymagające kontroli lekarskiej.
Jak powstaje czerwony pieprzyk?
Czerwony pieprzyk to skutek rozszerzenia naczyń włosowatych na skórze, spowodowany jej uszkodzeniem. Występują zazwyczaj w skupiskach, chociaż zdarza się również pojedyncza lokalizacja zmian. Najczęstszym powodem rozszerzenia naczyń włosowatych oraz powstawania czerwonych pieprzyków są:
- cera naczynkowa,
- uwarunkowania genetyczne,
- nagłe zmiany temperatury wpływające na skórę,
- starzenie się skóry.
Czerwone pieprzyki częściej występują u kobiet w wieku 40-45 lat i nie wykazują cech nowotworowych. Niepokój powinny budzić zmiany zmieniające się, o nieregularnych kształtach, powodujące ból i dyskomfort. Leczenie i diagnoza powinny przebiegać pod okiem specjalisty dermatologa.
Usuwanie czerwonych pieprzyków
Bardzo często zdarza się, że czerwone pieprzyki pojawiają się i znikają samoistnie. Pierwszym ważnym powodem usunięcia tego typu znamiona, jest zaobserwowanie niepokojących zmian, które podlega badaniu dermaskopowemu. Pieprzyki można również usunąć ze względów estetycznych lub podczas odczuwania dyskomfortu, wynikającego z ich posiadania. Szczególnie ważne jest, aby każda zmiana przed usunięciem była przede wszystkim zbadana. W zależności od diagnozy, pieprzyki można usunąć metodą chirurgiczną oraz związkami lasera. Wycięcie zmiany chirurgicznie pozwoli na wysłanie wyciętej tkanki do badania histopatologicznego, określając jej złośliwość.